หา "เพื่อ" ให้เจอ
ว่าเป้าหมายของเราทำไป "เพื่อ" ใคร หรือ เพื่อ อะไร
เพราะสิ่งๆ นี้ จะเป็นตัวที่ “ดึงเรา” เวลาเราเหนื่อย เวลาเราท้อ เวลาเราหมดแรง
เราจะสู้ต่อในทุกๆ วัน ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ...
-------------
โพสข้างล่างนี้ คือตัวอย่าง "เพื่อ" เจ๋งๆ
จากน้อง Dada+
เธอคนนี้ไม่ธรรมดา ...
จากเพื่อที่เจ๋งๆ โพสนี้ ทำให้วันนี้เธอต่างออกไปจากภาพที่เธอเล่าเมื่อ 26 ปีที่แล้ว อย่างสิ้นเชิง
(ดูจากภาพ Profile ของเธอก็พอจะบอกอะไรได้)
.
อ่านแล้วชอบใจ เข้าไป Click ไป Like เพจน้องเค้าได้
เธอคนนี้มีของ และเธอกำลังเอาของดีนั้นมาแชร์ในเพจของเธอ
อย่าพลาดนะครับ
สวัสดีตอนเย็นๆ ครับ
Un+ Chirdpong (อั๋น เชิดพงษ์)
มาตามสัญาญาใจ(ค้างไว้เมื่อโพส์ก่อน)
คนที่ด้ารักที่สุด(ในอนาคต?)เป็นใคร
ขอย้อนไปแบบยาววววววววว
ย้องไป26ปีกว่าๆที่แล้ว(ตอนนั้น1ขวบกว่า)
โห่นานมากไปปะดาด้า
ตอนนั้นด้าถูกส่งไปเรียนโรงเรียนประจำ
ตั้งแต่1ขวบนิดๆกลับบ้านปีละครั้ง
เจอหน้าคุณพ่อคุณแม่ปีละไม่กี่วัน(ด้าเรียนคนละจังหวัดที่พ่อแม่ทำงาน)
8ปีผ่านมาด้าโตพอที่จะดูแลตัวเองได้แล้ว
มีโอกาสย้ายกลับมาอยู่กับพ่อแม่
ยังไม่จบแค่นั้นคะ
ตอนเด็กๆด้าตื่นนอน6โมงเช้า(พ่อแม่ไปขายผักตี4)
ตอนค่ำด้าเข้านอน1ทุ่ม(พ่อแม่กลับเข้าบ้าน2ทุ่มกว่า)
เสาร์อาทิตย์ด้าไปเรียนพิเศษ(พ่อแม่ไปทำงานเหมือนเดิม)
ตื่นเช้ามาทุกวันจะเจอพี่สาวของคุณพ่อ(คุณป้า)
ค่อยดูแลตลอดตอนเด็กจะเรียนคุณป้าว่าคุณแม่
แบบว่าเข้าใจผิดคะ(เรียนคุณแม่ตัวเองว่าคุณป้า)
คุณลองจินตนากาลตามมาคะ(สำหรับคนมีลูกแล้ว)
ถ้าวันหหนึ่งลูกมาเรียกตัวเราที่เป็นแม่แท้
ว่าเป็นป้าคุณรับได้ไหม?
ด้าบอกตัวเองเลยว่าด้ารับไม่ได้
ถ้าด้าต้องการอะไรที่นอกเหนือว่าทุกๆวันให้
ด้าเขียนบอกไว้ในช่องของด้า
คุณว่าคิดยังไงกันคะกับชีวิตแบบนี้
คุณต้องการให้ครอบครัวของคุณเป็นแบบนี้ไหม?
อยู่ใก้ลก็เหมือนไกลไม่ได้เจอกันอยู่ดี
ตอนนี้แหละคือจุดเปลี่ยน
ครั้งสำคัญในชีวตด้า
ในใจบอกเลยว่าถ้าตัวด้าเอง
มีครอบครัวและมีลูกในอนาคต
เค้าต้องไม่เป็นแบบด้าเด็ดขาด
คิดเลยว่าจะแต่งงานตอนไหน
ด้าถึงพร้อมจะดูแลสิ่งที่ด้ารักที่สุด(ในอนาคต)
เค้าก็คือลูกของด้า(คนที่ด้ารักที่สุดในอนาคต)
วางแผนล่วงหน้า20กว่าปีวางแผนนานมากเพื่ออนาคตของครอบครัว(ด้าเริ่มคิดตอนอายุ8ขวบ)
นี้แหละคือเหตุผลที่ด้าทำงานหนัก(ในสายตาคนรอบข้าง)
ด้าไม่เคยรู้สึกเหนื่อย
มีความสุขทุกครั้งที่คิดถึง(คนที่รักที่สุดในอนาคต)
เพราะด้าไม่อยากให้ลูกด้าต้องเจอแบบด้าในอดีต
มันเหงามากนะที่ต้องอยู่คนเดี่ยว(แต่ด้าเข้าใจพ่อแม่นะ)
เข้าใจถึงความจำเป็นนะแต่ความเหงาความอ้างว้าง
ก็ยังมีอยู่ดีมันอยู่กันคนละส่วนกับความเข้าใจ
ขอให้คุณตามหาสิ่งที่รักและทำเพื่อเค้าให้เจอ
เร็วๆนะคะแล้วคุณจะมีพลัง
โชคดีคะ